Improwizacja ruchowa, grupa Grand Union, lata siedemdziesiąte XX wieku.
Grupa Judson Dance Theatre, Nowy Jork.
Steve Paxton, w trakcie improwizacji ruchowej.
Przykład zapisu marszu według systemu notacji Rudolfa Labana. Źródło: http://labanlab.osu.edu/stepfolder/steps_expframe.html.
Przykład współczesnego zapisu choreograficznego, autorka: Katarzyna Wolińska.
Meg Stuart i Philipp Gehmacher, spektakl Maybe forever.
Kattrin Deufert i Thomas Plischke, performans Europe Endless.
Deufert&Plischke, wykład performatywny.
Deufert&Plischke, działanie angażujące publiczność.
Zapis procesu choreograficznego Maji Reety Raumanni.
Renata Piotrowska spektakl Śmierć. Ćwiczenia i wariacje.
Spektakl Wylinka, choreografia Maria Stokłosa.
Spektakl Soul project, choreografia David Zambrano.
Projekt Rooms by the sea, choreografia Joanna Leśnierowska.
Maria Stokłosa spektakl Intercontinental.
Good Girl Killer performans Lotta i Gula.
Agata Siniarska spektakl Śmierć 24 klatki na sekundę albo zrób mi tak jak w prawdziwym filmie - choreografia spowolniona w rozdziałach.
|