
Improwizacja ruchowa, grupa Grand Union, lata siedemdziesiąte XX wieku.

Grupa Judson Dance Theatre, Nowy Jork.

Steve Paxton, w trakcie improwizacji ruchowej.

Przykład zapisu marszu według systemu notacji Rudolfa Labana. Źródło: http://labanlab.osu.edu/stepfolder/steps_expframe.html.

Przykład współczesnego zapisu choreograficznego, autorka: Katarzyna Wolińska.

Meg Stuart i Philipp Gehmacher, spektakl Maybe forever.

Kattrin Deufert i Thomas Plischke, performans Europe Endless.

Deufert&Plischke, wykład performatywny.

Deufert&Plischke, działanie angażujące publiczność.

Zapis procesu choreograficznego Maji Reety Raumanni.

Renata Piotrowska spektakl Śmierć. Ćwiczenia i wariacje.

Spektakl Wylinka, choreografia Maria Stokłosa.

Spektakl Soul project, choreografia David Zambrano.

Projekt Rooms by the sea, choreografia Joanna Leśnierowska.

Maria Stokłosa spektakl Intercontinental.

Good Girl Killer performans Lotta i Gula.

Agata Siniarska spektakl Śmierć 24 klatki na sekundę albo zrób mi tak jak w prawdziwym filmie - choreografia spowolniona w rozdziałach.
|